قابلیت اطمینان زیر شاخه ای از علم کیفیت توان است که به بررسی تاثیر شاخص کیفیت توان “قطعی برق” یا “Interruption” بر مشترکین می پردازد. شاخص کیفیت برق Interruption در دو دسته شاخصهای کوتاه مدت و بلند مدت تعریف شده است. در دسته شاخصهای کوتاه مدت، دو شاخص قطعی های لحظه ای (با تداوم ۳۰ سیکل تا ۳ ثانیه) و قطعی های موقتی (با تداوم ۳ ثانیه تا ۱ دقیقه) و در دسته شاخصهای بلند مدت کیفیت برق شاخص قطعی های پایدار (با تداوم بیش از ۱ دقیقه) تعریف شده است. بطور کلی قطعی برق به کاهش دامنه ولتاژ به کمتر از ۱۰% ولتاژ نامی اطلاق می شود.

در بحث قابلیت اطمینان با تعریف شاخصهای وابسته از شاخص Interruption ، میزان تداوم قطعیها و تعداد مشترکین متاثر شده از آن در سیستمهای قدرت مورد مطالعه قرار می گیرد.