معمولا در بهره برداری سیستمهای قدرت هر دو واژگان Outage و Interruption به مفهوم قطع برق ارزیابی می شوند ولی دارای یک تفاوت عمده هستند :

Outage به معنی بی برق شدن یک یا چند قسمت از شبکه است که می تواند برنامه ریزی شده یا برنامه ریزی نشده باشد. در حالی که Interruption به معنی بی برقی است که لزوما توسط مشترکین برق احساس شود.

 به عبارت دیگر، شبکه می تواند دچار Outage شود ولی لزوما دچار Interruption  نشود (خصوصا اگر outage برنامه ریزی شده باشد)، در حالی که وقوع  Interruption حتما متناظر با Outage است.  همچنین Interruption هیچ وقت برنامه ریزی شده نیست.

Outage از دیدگاه کیفیت برق فاقد اهمیت است، یعنی بهره بردار می تواند بخشی از شبکه خود را برای تعمیرات از مدار خارج کند و مادامی که مشترکین این خروج شبکه را بصورت قطع برق حس نکنند اصولا بحث به موضوع  کیفیت توان (یا قابلیت اطمینان به عنوان زیر شاخه آن)  ورود نخواهد کرد.