درد دل پیش که گویم؟ غم دل با که خورم؟
روم آن جا که مرا محرم اسرار آن جاست

قرار گذاشته بودم که بی ربط ننویسم اما چه کنم که نمی شود… این درد بر دلم سالهاست که سنگینی می کند.

آخر کدام مملکتی را سراغ دارید که کارگر کارخانه اش را که مولد است، منشاء پیشرفت است و به حقوق ماهی سیصدهزار تومان دلخوش است و با جان و دل کار می کند از کارخانه بیرون کند و به فوتبالیستی که بیشتر روزش را مشغول آرایش و مد و پارتی و … است به خاطر برنده شدن در یک بازی که به لطف اشتباهات داور و شانس و …  بدست آمده هشت هزار دلار جایزه بدهد. هشت هزار دلاری که نه فقط به بازیکن بلکه به ذخیره و مربی و ماساژور و کمک رییس فدراسیون و خاله و عمه و  فلان و بهمان  هم تعلق می گیرد.

کاش آنها که به هر نحو  هیزم آور این آتش خانمان سوز هستندمی دانستند که چه می کنند ….