امروز سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲

هنر شاخه زنی (The Art of Trimming)

شاخه زنی به فرآیند بریدن شاخه های مزاحم درختان در مسیر خطوط توزیع هوایی اطلاق می شود. باید توجه داشت که فرآیند شاخه زنی کلیه مراحل انتخاب نوع درختان در خیابانهای دارای (یا با پتانسیل دارا شدن) خطوط هوایی تا انتخاب و بریدن شاخه های مزاحم را شامل می شود. شاخه زنی یکی از فرآیندهای پر هزینه بهره برداری بوده و برای مثال در ایالات متحده آمریکا سالانه دو میلیارد دلار بودجه را به خود اختصاص می دهد.

یکی از نکاتی که باید مورد توجه قرار گیرد آن است که در خطوط توزیع با ولتاژ زیر پنچ کیلوولت اصولا خود شاخه درخت هیچگاه بطور مستقیم مسیر اتصال کوتاه را ایجاد نمی کند، بلکه فشار درخت به سیمها ممکن است باعث کاهش فاصله سیمها شده و افزایش احتمال برخورد سیمها به هم یا به تاسیسات مجاور را موجب شود. فرآیند تبدیل شدن شاخه به یک مسیر هادی، کربنیزاسیون نامیده می شود که تحت تاثیر میدانهای الکتریکی قوی (در خطوط فشار متوسط و بالاتر) شکل می گیرد. لذا در تدوین استراتژی شاخه زنی باید به فشار ضعیف یا فشار متوسط بودن خطوط توجه نمود.

یکی از نکات مهم دیگر در شاخه زنی ، انتخاب درختان مناسب برای کاشت است. این کار در تعامل با شهرداریها قابل اجراست. درخت مناسب برای کاشت در مسیر خطوط توزیع هوایی درختی است که استقامت مکانیکی شاخه های آن حتی الامکان پایین بوده و بسته به آرایش خطوط، رشد عمودی یا افقی آنها محدود باشد.

یکی از بهترین گزینه ها برای درختکاری و زیبا سازی خیابانهای دارای خطوط توزیع هوایی، درخت بید است. شاخه های این درخت دارای کمترین استحکام مکانیکی بوده و در هنگام تحت فشار گرفتن توسط سیمهای خطوط هوایی به سرعت شکسته می شوند (موجب سیم پارگی نمی شوند). همچنین حداکثر ارتفاع این درخت در حالت بلوغ کامل پانزده متر است که باز هم حداقل مقدار در بین درختان است. با این حال این درخت یک عیب مهم دارد که آن هم بالا بودن نرخ رشد عمودی سالانه آن است (حدود ۱ متر در سال). بنابراین سیکل مناسب شاخه زنی برای این درخت دو سالانه است  که تا حدودی موجب تراکم کاری این حوزه از بهره برداری می گردد.

پی نوشت : بهینه مطلق تنها خداوند متعال است. برای حصول شرایط مناسب باید به دنبال بهینه نسبی بود.

نوشته‌های مرتبط