این پست در پاسخ سوال یکی از همکاران با مضمون زیر تهیه شده است :
“یکی از سازندگان اظهار داشته که در تست اتصال کوتاه کلید قدرت آنها (تحت نمایندگی آنها) از منبع جریان استفاده شده است. آیا این تست قابل قبول است؟”
به طور کلی، تستهای اتصال کوتاه کلید قدرت (تستهای ۴ گانه مرکب از قطع اتصال کوتاه، وصل اتصال کوتاه، تحمل زمانی اتصال کوتاه و ترتیب کلیدزنی) به دو شکل کلی مستقیم و غیر مستقیم قابل انجام است. تستهای مستقیم که تستهای نوع مخرب است، از طریق انجام تستها تحت ولتاژ نامی و جریان اتصال کوتاه نامی کلید صورت می گیرد. برای انجام این تستها در آزمایشگاه دو راه حل وجود دارد : الف-از سیستم قدرت واقعی به عنوان منبع تست استفاده شود (که معمولا تحت شرایط خاصی مجاز و قابل انجام است) و ب: از ژنراتورهای سنکرون بزرگ برای تامین ولتاژ و جریان مورد نیاز استفاده شود. از آنجا که انجام تستهای واقعی با جریانها و ولتاژهای واقعی اتصال کوتاه غیر اقتصادی بوده و در برخی شرایط از لحاظ عملی امکان پذیر هم نیست، برای تست کلیدهای با قدرت بالا از آزمونهای غیر مستقیم استفاده می شود. این تستها به ۲ گروه کلی تست یونیت و تست با مدار سینتتیک تقسیم می شوند. تستهای یونیت دارای یک ایراد اساسی هستند که امکان تطبیق نتایج آنها با شرایط واقعی را دشوار می کند. اما تستهای با مدار سنتتیک که خود به ۴ گروه تفسیم می شوند از دقت قابل قبولی برخوردار بوده و توسط استاندارد مورد پذیرش قرار گرفته اند. هر چند ۴ نوع آزمون مدارات سینتتیک دارای تفاوتهای اندکی با هم هستند، لیکن همگی از یک منبع جریان برای تامین جریان اتصال کوتاه و از یک خازن برای شبیه سازی ولتاژ بازگشتی مدار می باشند (هر چند دو تا از آنها منبع ولتاژ و دو تا منبع جریان نامیده شده اند).
در مهمترین و متداولترین آزمون، که به آزمون آلمانی معروف بوده و در آزمایشگاه های اروپای غربی و آمریکایی انجام می شود و آزمون منبع جریان با مدار ولتاژ موازی نامیده می شود، کلید در معرص جریان اتصال کوتاه تولید شده از یک منبع جریان قرار می گیرد که ولتاژ نامی این منبع کسری ار ولتاژ واقعی کلید قدرت است. در عوض قبل از آنکه کلید جریان را در هنگام عبور از صفرش قطع کند، یک خازن با ولتاژ نامی (خازن سه فاز موازی شده با پلهای کلید) به دوسر کلید متصل و در آن تخلیه می شود تا شبیه سازی کننده ولتاژ بازگشتی دو سر آن باشد. بدین ترتیب، با استفاده از دو منبع مختلف ولتاژ و جریان، قدرت مورد نیاز آزمایشگاه های تست کلیدهای قدرت به یک پنجم فدرت لازم برای تستهای مستقیم کاهش می یابد.
شایان ذکر است که بیشترین قدرت تست مستقیم (واقعی) کلیدهای قدرت مربوط به آزمایشگاه Kema در هلند است که قدرت تست نامی آن حدود ۸۰۰۰ مگاولت آمپر (۱۴۵ کیلوولت و ۳۱/۵ کیلو آمپر) می باشد در حالی که برای تستهای مورد نیاز شبکه هایی با بیشترین ولتاژ نامی ۱۲۰۰ کیلوولت و بیشترین جریان اتصال کوتاه ۱۲۰ کیلوآمپر (مشخصات سیستم قدرت ایالات متحده آمریکا) ناکافی می باشد.
