تازگیها درریشه یابی هر عیب و ایرادی به موضوع بی انگیزگی و بی تفاوتی می رسم. به نظرم دیگر کمتر کسی انگیزه حرکت و اقدام برای بهبود اوضاع را دارد. گویا همه غرق در رویاهای خود هستند. به نظرم دیگر شوری برای ایجاد تحول، نوآوری و بالندگی وجود ندارد. به نظرم این عرصه هم همانند سایر عرصه ها جولانگاه مگس ها شده است…. اسمش را سیاه نمایی نمی گذارم. بهتر است از خواب غفلت بیدار شد یا که مرد…