در تمامی کتابهای نگاشته شده در خصوص قابلیت اطمینان سیستمهای قدرت به صراحت بیان شده است که قابلیت اطمینان شبکه های فشار متوسط از قابلیت اطمینان شبکه فشار ضعیف مشابه (هوایی / زمینی) پایین تر است. به عبارت دیگر، نرخ خطا در واحد طول شبکه های فشار متوسط (در یک دوره مشابه) بیشتر از شبکه فشار ضعیف مشابه است.  با اینحال در این کتابها توضیحی راجع به علت این امر ارائه نشده است.

یکی از مهمترین دلایل این که قابلیت اطمینان شبکه های فشار متوسط از قابلیت اطمینان شبکه های فشار ضعیف کمتر است ، ناشی از میزان شدت میدان الکتریکی است. دو پدیده مهم که به ترتیب به عنوان مهمترین منشاء خطا در شبکه های زمینی و هوایی تلقی می شوند عبارتند از پدیده کربنیزاسیون مسیر خطا (Fault Path Carbonization) و پدیده آب درختی یا Water Treeing (واکنش پلیمرها با آب)  در کابلهای XLPE.

شایان ذکر است که این دو پدیده تنها در حضور ولتاژهای بالاتر از پنج کیلوولت امکان شکل گیری دارند. به عبارت دیگر، گرادیان ولتاژ در واکنشهای کرنیزاسیون و آب درختی نقش فعال ساز و کاتالیزور را ایفا می کند. به همین علت، در شبکه های فشار ضعیف احتمال بروز دو پدیده آب درختی و کربنیزاسیون مسیر خطا (که مهمترین عوامل فرسودگی شبکه  و  شکل گیری خطا در شبکه های فشار متوسط محسوب می شوند) در حد صفر است.

پی نوشت : پاسخ سوالی در همین رابطه :

سوال : چرا پدیده آب درختی در مفصل خطوط فشار متوسط بیشتر مشاهده می شود (مثل تصویر همین پست)؟

پاسخ : در هنگام ایجاد مفصل، معمولا شیلد کابل صدمه دیده و دوباره بطور کامل و  با آرایش صحیح هم بندی نمی شود.